Afgelopen weekend was ik bezig de schuur op te ruimen, waar ik ooit als psycholoog jongeren begeleidde. Terwijl ik door oude dossiers bladerde, herinnerde ik me precies de jongeren die ik had geholpen. Wat me het meest raakte? Hoe goed tieners in staat zijn om over zichzelf na te denken, als ze daar de ruimte voor krijgen.
Het idee dat tieners alleen aan zichzelf denken, maar niet over zichzelf, klopt helemaal niet. Juist in die fase van hun leven is het belangrijk om hen te stimuleren te reflecteren. En dat begint met één ding: oprechte aandacht, zonder oordeel. Door deze benadering kunnen ze zelf ontdekken wat hun talenten zijn, waar hun twijfels liggen en hoe ze daar mee om kunnen gaan.
Hoe dat werkt? Dat vertel ik je in de volledige blog!
